İstanbul'da, üç kardeşin ortancası olarak büyüdüm. Çocukluk hayalim veteriner olmaktı. Derken yazının kurabildiği köprüleri keşfettim. Kendimi ve diğerlerini yazarak anladım. Bunun için çok okudum, çok yazdım. Taoist felsefeyi merak ettim, yirmi yıla yakın tai chi çalıştım/ çalışıyorum, tren yolculukları yaptım, kalmak istediğim yerde kaldım, bazen sadece geçip gittim, dergilere yazdım, çiçekçilik yaptım, bir süre sadece kendim için yazdım, başka bir şehre taşındım, köpekleri anlamak için eğitim aldım, şehrime döndüm, çocuklara yazdım, çocuklarla rehber köpekleri bir araya getirdim, gün doğarken denize açıldım, yazı atölyeleri yaptım, kaldırımlardaki salyangozları güvenli bahçelere koydum, köpeklerimle uzun uzun yürüdüm, yürürken yeni fikirler buldum, yazdım, yazdım, yazdım... Yolum devam ediyor, ama şimdilik, kaplanımı kucakladım ve dağıma geri döndüm*. 

​

*Bir tai chi motifi adıdır. Kendini tüm yönlerinle, karanlığın ve aydınlığınla görüp sükunete dönmek anlamına gelir.